14 Ekim, 2015

Bağırıp Çağırmadan Çocuk Terbiyesi



Sizlere bu yazıda tanıtmak istediğim kitap, uzun zaman önce kitap fuarında satın aldığım, fakat okumaya fırsat bulamadığım ve her sayfada “keşke daha önce okusaydım” dediğim bir başvuru kaynağı. Bu kitabı tanıtmak istedim çünkü, belki birilerini çocuğu daha küçük yaşlardayken okur da faydalanır diye düşündüm.
Son zamanlar bizim evin kuzusu, bir kurda dönmüş ve beni de çileden çıkmış, sürekli bağırıp çağıran artık sinirlerine hakim olamayan bir anneye dönüştürmüştü. Bu durumdan hem vicdanen rahatsız, hem de evdeki gergin ortamdan çok şikayetçiydim. O kadar çaresiz hissediyordum ki, ne yapacağımı bilemiyordum.Ne olmuştu da işler bu kadar rayından çıkmıştı?
Biraz son günlerimize büyüteç tuttuğumuz da, farkettim ki bizim kuzuyu manen yeterince beslememiş, onun aç kalıp etrafa saldırmasına neden olmuştum. İşte tam bunu anladığım sırada gözüm kitaplıktaki hiç okunmamış kitaplardan birisine ilişti. Önce kitap için biraz önyargılı davrandığımı itiraf etmeliyim. Okuldaki hocamın tabiriyle bir “bulvar kitabı” olduğunu, basit genellemeler ile popüler konulardan bahsettiğini düşünmüştüm. Sayfalara daldıkça fikrim değişti.
Bu kitap gerçekten pratik hayattan örneklere ve uygulamalara sahip. Hani genelde psikoloji kitapları “öyle yapmayın, böyle yapın” der ama bunu tam da nasıl yapacağınızı söylemez ya, bu öyle değil. Her tavsiye ettiği cümle, kolaylıkla uygulanabilir ve çözüm olabilir nitelikte. Bir davranış şeklinin arkasındaki nedeni anlamanızı ve o davranış karşısında daha soğukkanlı olup, daha akılcı, daha yapıcı sonuçlar çıkarmanızı sağlıyor.  
Kitap 2-5 yaş okul öncesi dönemdeki problemlere ışık tutuyor. Mızmızlanma, huysuzluk, ağlama krizleri, inatçılık, uyumak istememek ve emniyet kemeri takmamak gibi her ebeveynin karşılaştığı problemleri başarılı bir şekilde değerlendiriyor. Verilen örnekler sayesinde yaşadıklarınızın sadece size özel olmadığını, her anne babanın yaşadığını farkediyor ve böylece yanlış yapmadığınızı, bunların olağan sorunlar olduğunu anlıyorsunuz.
Kitaptaki gibi davrandığımdan beri bazı ağlama krizlerinin daha kolay bittiğini, hiç giyilmeyen pijamaların giyildiğini, toplanmayan oyuncakların toplandığını gördüm. Ben daha anlayışlı davranıyorum, kuzu da mızıldansa bile, uzatmadan sakinleşiyor. Okul öncesi dönemde çocuğu olanlara şiddetle tavsiye ediyorum.

Hiç yorum yok :

Söyleyecek sözünüz mü var?